افتخار برای افغانها
روح الله نیکپا اولین ورزشکار افغان است که در تاریخ رقابت های المپیک به مدال برنز در رشتۀ تکواندو نایل شد. این پیروزی اشک را از چشمان نه تنها نیکپا، که ملیون ها هموطن ما جاری ساخت و مایۀ افتخار برای مردم فقیر و دربدر افغانستان شد.
پیروزی نیکپا در رقابت های المپیک و جاری شدن اشک شادی از چشمان افغانها نشان داد که خلاف نظر مغرضان که اقوام را دشمن یکدیگر می دانند و از نبود وحدت ملی در میان مردم صحبت می کنند، مردم افغانستان به هر قومی که متعلق اند، با هم یک تن اند و در غم و خوشی یکدیگر شریک می باشند. دشمنان مردم و "روشنفکران" مریض هر قدر به مسایل ملیتی و زبانی دامن بزنند، وحدت بین اقوام و همدلی بین شان را از بین برده نمی توانند.
این پیروزی را نه تنها به خانوادۀ نیکپا که تمام مردم فقیر افغانستان تبریک می گویم و به امید روزی که هر نوع کدورت و عداوت در میان مردم رختش را بربندد و مردم دست در دست هم علیه دشمنان خوشبختی شان، مشت محکمی به دهان آنان حواله نمایند و هر روز شاهد جشن گرفتن خوشی های هموطنان خویش باشند.
بیوزلی او لوږه
سترګې یې له اوښکو ډکې شوې او د دې لپاره چې څوک یې اوښکې ونه وینی، مخ یې پټ کړ.
دا د سوات د یوه اوسیدونکی انځور و. هغه د چای پیالې په لاس کې درلودې او د دې پوښتنې په ځواب کې چې څومره تعلیم یې کړې دی، داسې ځواب یې ورکړ: پلار مې را ته وویل چې زویه که تعلیم کوې، نو له ژوند نه دې لاس واخله. ولاړ شه او یوه مړۍ ډوډۍ پیدا کړه چې له لوږې مړه نشو... سواتی ځوان د خپلې بیوزلې کیسې کولې او په پای کې یې وویل چې که زما کورنۍ وس درلودی او ما زده کړه کړې وای، ولې به مې اوس په هوټلونو کې کار کاوه او د خلکو ستوغې سپورې به مې اوریدې، خو زه به پرې نږدم چې ماشومان مې زما په شان برخلیک پیدا کړی، زه به خپل ځان خرڅ کړم، خپل ژوند به په ګرو ورکړم، خو خپلو ماشومانو ته به داسې شرایط چمتو کړم چې لوړې زده کړې وکړی... او چې کله دې خبرې ته راورسید، ستونی یې بند او سترګې یې له اوښکو ډکې شوې...
د دغه سواتی ځوان برخلیک یوه ښه بیلګه ده چې پوه شو، بیوزلی او لوږه تر کومه حده کولای شی د انسانانو د پرمختګ مخه ونیسی. داسې ملیونونه ځوانان شته چې د بېوسۍ له کبله زده کړې کولای نشی او په ښه حالت کې داسې کار ته لاس اچوی چې د ژوند د تیرولو لپاره یو څه پیدا کړی، خو یو شمیر نور ځوانان په ناوړه کړنو لاس پورې کوی او آن د پیسو لپاره غلا ته مخه کوی، انسانان وژنی او له ترهګرو سره یو ځای کیږی. زیاتره کسان د ځوانانو د ناوړه کارونو په علت پسې نه ګرځی، بلکې معلول ته پام کوی چې غیرعلمی او ناسم چلند دی.
تر څو په نړۍ کې مادی نعمات په مساوی ډول ونه ویشل شی او تر هغه وخته چې پانګه وال د نړۍ ټول مادی نعمات په خپل لاس کې لری او ولسونه استثماروی، د بیوزلو دغه برخلیک به هیڅکله بدل نشی.
زما د مینې ماشومان
دوه ماشومان په کندز ښار کې د موټرو د مستریانو په توګه کار کوی. دغه ماشومان چې باید ښوونځی ته تللی وای، د لوږې له کبله مجبوره دی چې خپلې کورنۍ ته یوه مړۍ ډوډۍ پیدا کړی او په دې توګه د خپل ماشومتوب وخت په د موټرو په جوړولو سره په خیرنو جامو کې تیر کړی.
افزایش نیرو هیچ دردی را دوا نمی کند
رابرت گیتس وزیر خارجۀ امریکا اخیراً اعلام کرده است که تعداد نیروهایش را در افغانستان افزایش می دهد. عده ای این اقدام دولت امریکا را به فال نیک گرفته و فکر می کنند که با افزایش نیروهای نظامی امریکا در افغانستان ریشۀ ناامنی ها خشکانده شده و تروریزم ریشه کن می شود. اما اگر دولت امریکا و متحدین آن، صدها هزار سرباز هم به افغانستان و منطقه بفرستند، با چنین سیاست هایی جلو تروریزم و ناامنی را سد کرده نمی توانند، زیرا وقتی سیاست مردمی نباشد و فکر خدمت به توده ها را در سر نداشته باشد، با افزایش نیرو، هیچ کاری از پیش برده نمی شود.
قسمت اعظم ناامنی ها و تروریزم علاوه از اینکه به سیاست های منطقوی کشورهای بزرگ و همسایه ارتباط دارد، به فقر توده ها و مردم پابرهنۀ کشورهای منطقه و به ویژه افغانستان نیز ربط دارد. تا زمانی که مردم گرسنه و در پی لقمه نانی سرگردان باشند، در بدل پول به آسانی جذب صفوف تروریستان می شوند و حاضرند برای پر کردن شکم های گرسنۀ دلبندان شان به ویرانی، کشتار، دزدی و غارت رو آرند. این توده های تهیدست، بزرگترین و بهترین افراد برای تقویۀ صفوف تروریستان محسوب می شوند و تا وقتی که فقر و گرسنگی بیداد کند، صفوف تروریستان با گذشت هر روز تقویه شده و افغانستان و منطقه کماکان قربانی سیاست های ضد مردمی کشورهای بزرگ خواهند بود.
به هر اندازه ای که نیرو وارد افغانستان شود، هیچ تأثیری بر مهار کردن ناامنی نخواهد داشت. ناامنی و تروریزم فقط زمانی مهار شده می تواند که مردم از فقر و گرسنگی رهایی یابند تا عناصر تروریست دیگر نتوانند از میان مردم فقیر، صفوف شان را پر سازند و آنان را آلۀ دست خود قرار دهند.
جنګسالارانو په سرپل کې پر 12 کلنې نجلی تیری وکړ
پنځه وسله والو تیره ورځ د هیواد په شمالی ولایت سرپل کې د یوې کورنۍ د ټولو غړو د وهلو ټکولو وروسته پر یوې 12 کلنې نجلۍ تیری وکړ. دا لومړی ځل نه دی چې د هیواد په شمال کې په ډله ییزه توګه پر میرمنو تیری کیږی. پولیس ویلی چې ښایی دغه کار د کورنیو شخړو پایله وی، خو له هغه ځایه چې د هیواد د شمالی ولایتونو په زیاترو سیمو کې جنګسالاران واکمن دی، پرته له کوم شک په دې پیښې کې د جنګسالارانو لاس دی چې د داسې وحشیانه کړنو په کولو عادت دی او پر دې هم پوهیږی چې هیڅوک ورنه پوښتنه کولای نشی.
دغې کار د هیواد ولسمشر په قهر کړی، دغه عمل یې وحشیانه بللی او د پیښې د څیړلو امر یې ورکړی. ولسمشر ښایی له یاده ویستلی وی چې تر اوسه د هغه په امر هیڅ پیښه څیړل شوې نه ده او که شوی هم وی، عاملانو ته یې چا جزا ورکړې نه ده. که د هیواد ولسمشر په هماغه وخت کې له قاطعیت نه کار اخیستی وای او څو تنه یې په دار ځړولی وای، اوس به نورو وحشیانو د داسې ناوړه عمل فکر هم کړی نه وای، خو له هغه ځایه چې دولت د جنګسالارانو دی، وسله وال یې د هیواد په هره سیمه کې پرانیستی لاس لری او کولای شی په رڼا ورځ د خلکو پر کورونو برید او پر میرمنو او نجونو تیری وکړی.